Ludzie, co za książka! Żałuje, że dopiero trafiła w moje ręce przy trzeciej ciąży, jest kwintesencją wiedzy o fizjologi porodu, pełną wzruszających historii rodziców rodzących razem i naturalnie- u siebie w domu, bez znieczulenia bez ingerencji medycznych. Tam położna jest tylko (aż) towarzyszem- obserwatorem, dobrym duchem- doświadczoną spokojną "matką", która wie kiedy wkroczyć, a kiedy się wycofać.

Książka trafiła w moje ręce kiedy dowiadując się o kolejnej ciąży zaczęłam kombinować co tu zrobić żeby nie iść rodzić do szpitala :) i choć moje porody w szpitalu uznawałam do tej pory za bardzo ludzkie to po przeczytaniu tej książki uznałam, że jednak można było lepiej, czulej, jeszcze szybciej...

Znaleźć tam można nie tylko obszerny opis każdej z kolejnych faz porodu, ale także informację w jaki sposób nasza psychika bierze udział w porodzie, jakie pozycje są wspierające poród, a jakie niekoniecznie (zdjęcia i ilustracje) co zrobić jeśli siła skurczu przerasta nasze siły i możliwości, i wiele wiele innych, z książki dowiedziałam się jakie mam prawa i jak one są brutalnie łamane w szpitalu, jak mogłoby być, a jak jest...

Bardzo ciekawa historia rozwoju położnictwa, bo jest to także poradnik kierowany do położnych

Podsumowując książka na pewno dla zainteresowanych aktywnym porodem, ale niekoniecznie dla tych którzy wybrali na miejsce szpital o rygorystycznym podejściu do rodzenia.
Autorka jest osobą wierzącą co wielokrotnie można przeczytać w książce i niektórych takie obnoszenie się z wiarą może denerwować.
Czyta się z zapartym tchem i nie raz kręci się łezka w oku- zwłaszcza przy historiach domowych porodów- przyjęcia na świat drugiego człowieka w naturalnej, rodzinnej, ciepłej atmosferze.