Idea może i fajna, ale w praktyce uważam to za totalny niewypał. Przy pierwszym dziecku stremowani rodzice i tak mają wiele do roboty, a ten leżaczek potęguje nerwowość - trzeba niemowlę do tego włożyć (potem wyciągnąć), umyć, a ono się kręci, jego ruchy są jeszcze takie bezwładne. Miałam wrażenie, że ogranicza nie tylko mnie, ale i syna. Nie potrafiłam się odnaleźć przy tym wynalazku. Położna pokazała nam bezpieczny sposób na trzymanie dziecka w wanience i to bez żadnych podkładek czy pieluch tetrowych. Wystarczy pewny, przećwiczony uchwyt - jedną ręką trzymamy, a drugą obmywamy dziecko. Zastosowanie takiego leżaczka jest też mało ekonomiczne pod kątem zużycia wody - aby dziecko było w niej zanurzone i czuło komfortowe ciepło i jeszcze, żeby rodzice mieli swobodę manewrowania przy myciu trzeba by napuścić jej o wiele więcej niż przy kąpieli bez leżaczka. No i jeszcze pozostaje problem jak umyć plecki, skoro maluch na nich leży. Podniesienie mokrego szkraba też wymaga wprawy i więcej zachodu niż, gdyby je trzymać ręką i myć - wtedy pewny uchwyt nie pozwala na wymsknięcie dziecka. Myślę, że leżaczek to zbędny rekwizyt i spokojnie można poradzić sobie bez niego.