Otrzymałam go od teściów. Sama nie wierzę w takie wynalazki, jak bezdotykowe termometry. Ale dawali to wzięłam.
Pierwsze testy wykonałam na sobie. Nie byłam pewna, z jakiej odległości mam mierzyć temperaturę na czole. Z instrukcji też się tego nie dowiedziałam. A szukałam. Niestety polska wersja instrukcji wygląda jakby była przepuszczona wyłącznie przez tłumacz internetowy.
Także, bazując wyłącznie na doświadczeniach stwierdziłam, że najdokładniejsze pomiary pochodzą z odległości kilku milimetrów od środka czoła. A przynajmniej pokrywają się one idealnie z temperaturą z ucha. Im bliżej boków czoła, tym wyższa, zafałszowana temperatura się wyświetla.
Kilka dni temu stwierdziłam, że z córeczką coś jest nie tak. Wyciągnęłam termometr i próbowałam zmierzyć temperaturę. Nie było to łatwe. U dorosłego łatwo się mierzy temperaturę, bo się nie rusza. A moje dziecko wierciło się i wykręcało w każdą możliwą stronę. Nie miałam szans wsadzić termometru do ucha, więc musiałam spróbować zdobyć temperaturę z czoła. Udało się. Pierwszy pomiar 37,8. Drugi to już 38.2. Trzeci = 39.1. Oczywiście pomiary były wykonywane w różnych partiach czoła, ponieważ dziecko było cały czas w ruchu.
Jednak pozwoliło to jasno stwierdzić, że z maluchem jest coś nie tak i pojechać do szpitala. Lepiej, jak termometr pokazuje wyższą temperaturę niż ją zaniża.
Co do samej obsługi, to mamy 3 przyciski. Na razie opanowałam 2 z nich: 1) forehead - kiedy chcę pobrać temperaturę z czoła; 2) Ear - temperatura z ucha. Wygodnie i pewnie się go trzyma w dłoni.
Po włączeniu na wyświetlaczu pokazuje się temperatura w pomieszczeniu.
Ogólnie polecam. Jest to zdecydowanie najszybszy sposób mierzenia temperatury. 3 sekundy i już wiemy czy się martwić czy można odetchnąć.