Lorinden A - Acidum salicylicum, Flumetasonum (Jelfa)

Syntetyczny glikokortykosteroid o umiarkowanie silnym działaniu miejscowym, wykazujący działanie przeciwzapalne, przeciwświądowe, przeciwalergiczne i przeciwobrzękowe. Flumetazon jest difluorowaną pochodną steroidową, która w działaniu miejscowym aktywnością około 400-krotnie przewyższa hydrokortyzon. Powoduje redukcję substancji podstawowej tkanki łącznej, osłabia hiperergiczne, proliferacyjne i wysiękowe procesy w niej przebiegające. Jest także silnym inhibitorem kinin tkankowych, wykazujących aktywność proteolityczną. Dobrze penetruje przez naskórek do skóry właściwej. Prawie nie wchłania się do krążenia poprzez skórę. Dodatek kwasu salicylowego, wykazującego działanie keratynolityczne, ułatwia przenikanie glikokortykosteroidu przez zrogowaciałą warstwę naskórka, powodując jednocześnie jego rozpulchnienie i słabe działanie odkażające. Wskazania Lek stosuje się miejscowo w zadawnionych i ciężkich stanach zapalnych przebiegających z nadmiernym rogowaceniem, które nie reagują na inne steroidy: w łuszczycy owłosionej skóry, łuszczycy zadawnionej, liszaju rumieniowatym brodawkującym, liszaju płaskim o nasilonym świądzie lub w przypadku umiejscowienia na płytkach paznokciowych, łojotokowym zapaleniu skóry, wyprysku zliszajowaciałym. Przeciwwskazania Nie wolno stosować lorindenu w bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych zakażeniach skóry, jak również w stanach przedrakowych i nowotworach skóry, w trądziku zwykłym i różowatym, dermatitis perioralis, po szczepieniach ochronnych oraz w przypadku stwierdzenia nadwrażliwości na lek. Bardzo ostrożnie należy stosować na powieki osób z jaskrą o wąskim i szerokim kącie przesączania i zaćmą. W wyjątkowych przypadkach, ostrożnie i krótko można stosować u kobiet w ciąży i dzieci. Stosując na twarz należy pamiętać o skórnych powikłaniach leczenia. Działanie niepożądane Stosowany na dużych powierzchniach, długotrwale oraz pod opatrunkami okluzyjnymi może ulec absorpcji ze skóry i wykazywać układowe, hormonalne działania niepożądane. Zbyt długie stosowanie miejscowe może powodować zanikowe zapalenie skóry. Może powodować zaostrzenie istniejących zmian. Stosowany na twarz dość szybko może wywołać dermatitis perioralis i zanikowe zapalenie skóry. Może spowodować trądzik steroidowy, plamice, teleangiektazje, objawy podrażnienia skóry (pieczenie, zaczerwienienie, nadmierna suchość). Dawkowanie Cienką warstwę maści nakłada się na zmienioną chorobowo skórę, początkowo 2-3 razy dziennie, później 1-2 razy dziennie. Przy nadmiernej lichenizacji lub w przypadku nadmiernie zrogowaciałych zmian - stosuje się pod opatrunkiem okluzyjnym, raz na 24-48 h.